İnsan koşusunun evriminde tek bir genin rolü

İnsanlar ve şempanzeler arasındaki bilinen en eski genetik farklılıklardan biri, eski hominidlerin ve şimdi modern insanların uzun mesafelerde başarılı olmasına yardımcı olmuş olabilir. Bilim adamları, mutasyonun nasıl çalıştığını anlamak için, mutasyonu taşımak üzere genetiği değiştirilmiş farelerin kaslarını incelediler. Mutasyona sahip kemirgenlerde, oksijen seviyeleri çalışan kaslara yükseldi, dayanıklılığı artırdı ve genel kas yorgunluğunu azalttı. Araştırmacılar, mutasyonun insanlarda benzer şekilde çalışabileceğini öne sürüyorlar. 

Birçok fizyolojik adaptasyon, insanların uzun mesafe koşularında daha güçlü olmasına yardımcı olmuştur: uzun bacakların evrimi, terleme yeteneği ve kürk kaybı, dayanıklılığın artmasına katkıda bulunmuştur. Tıbbi araştırmacı ve çalışma baş yazarı Ajit Warki, araştırmacıların "insanlardaki bu olağandışı değişikliklerin ilk moleküler temelini bulduklarına" inandıklarını söylüyor.

CMP-Neu5 Ac Hidroksilaz (kısaca CMAH) geni, yaklaşık iki ya da üç milyon yıl önce hominidlerin uçsuz bucaksız savanlarda beslenmek ve avlanmak için ormanı terk etmeye başlamasıyla atalarımızda mutasyona uğradı. Bu, modern insanlar ve şempanzeler hakkında bildiğimiz en eski genetik farklılıklardan biridir. Son 20 yılda Varki ve araştırma ekibi, koşmayla ilgili birçok gen tanımladı. Ancak CMAH, türetilmiş bir işlevi ve yeni bir yeteneği gösteren ilk gendir.

Bununla birlikte, tüm araştırmacılar, genin insan evrimindeki rolüne ikna olmamıştır. UC Riverside'da evrimsel fizyoloji konusunda uzman olan biyolog Ted Garland, bu aşamada bağlantının hala "tamamen spekülatif" olduğu konusunda uyarıyor.

Garland, "İnsan yönü konusunda çok şüpheliyim, ancak kaslar için bir şey yaptığından şüphem yok" diyor.

Biyolog, sadece bu mutasyonun ortaya çıktığı zaman dizisine bakmanın, bu özel genin koşmanın evriminde önemli bir rol oynadığını söylemek için yeterli olmadığına inanıyor. 

CMAH mutasyonu, insan vücudunu oluşturan hücrelerin yüzeylerini değiştirerek çalışır.

Varki, “Vücuttaki her hücre tamamen büyük bir şeker ormanıyla kaplıdır” diyor.

CMAH, sialik asidi kodlayarak bu yüzeyi etkiler. Bu mutasyon nedeniyle, insanların hücrelerinin şeker ormanında yalnızca bir tür sialik asit bulunur. Şempanzeler de dahil olmak üzere diğer birçok memelide iki tür asit bulunur. Bu çalışma, hücrelerin yüzeyindeki asitlerdeki bu değişikliğin, oksijenin vücuttaki kas hücrelerine iletilme şeklini etkilediğini göstermektedir.

Garland, bu özel mutasyonun, insanların uzun mesafe koşucularına dönüşmesi için gerekli olduğunu varsayamayacağımızı düşünüyor. Ona göre bu mutasyon gerçekleşmemiş olsa bile başka bir mutasyon meydana gelmiştir. CMAH ile insan evrimi arasında bir bağlantı olduğunu kanıtlamak için araştırmacıların diğer hayvanların dayanıklılığına bakması gerekiyor. Vücudumuzun egzersizle nasıl bağlantılı olduğunu anlamak, yalnızca geçmişimizle ilgili soruları yanıtlamamıza yardımcı olmakla kalmaz, aynı zamanda gelecekte sağlığımızı iyileştirmenin yeni yollarını bulmamıza da yardımcı olur. Diyabet ve kalp hastalığı gibi birçok hastalık egzersizle önlenebilir.

Amerikan Kalp Derneği, kalbinizi ve kan damarlarınızı çalışır durumda tutmak için günde 30 dakika orta düzeyde aktivite önermektedir. Ancak ilham alıyorsanız ve fiziksel sınırlarınızı test etmek istiyorsanız, biyolojinin sizin tarafınızda olduğunu bilin. 

Yorum bırak