Bir çocuğa bağımsız, desteksiz ve hızlı bir şekilde yürümeyi öğretmek

Bir çocuğa bağımsız, desteksiz ve hızlı bir şekilde yürümeyi öğretmek

Bebek zaten güvenle ayakları üzerinde duruyorsa, çocuğa kendi başına yürümeyi nasıl öğreteceğine karar vermenin zamanı geldi. Her çocuğun farklı bir gelişim hızı vardır, ancak daha güvenli yürümesine yardımcı olmak oldukça mümkündür.

Çocuğunuzu ilk adımlara nasıl hazırlarsınız?

Özel egzersizler bebeğin sırt ve bacak kaslarını güçlendirecek, bacakları üzerinde daha sıkı duracak ve daha az düşecektir. Yerinde zıplamak, kasları mükemmel şekilde çalıştırır. Çocuklar annelerinin kucağına atlamayı çok severler, bu yüzden onları bu zevkten mahrum etmemelisiniz.

Destekli yürüyüş, çocuğunuza bağımsız yürümeyi öğretmenin ana yoludur.

Çocuk güvenle ayakta duruyorsa, desteğe tutunuyorsa, destekle yürümeye başlayabilirsiniz. Bu nasıl organize edilebilir:

  • Bebeğin göğsünden ve koltuk altlarından geçirilen özel “dizginleri” veya uzun bir havlu kullanın.
  • Üzerine yaslanarak itebileceğiniz bir oyuncak alın.
  • Bebeği iki elinizi tutarak sürün.

Tüm çocuklar dizginleri sevmez, eğer bebek böyle bir aksesuarı giymeyi reddederse, yürüme eğitimi alma arzusunu kırmamak için onu zorlamamalısınız. Çoğu zaman, annenin elleri evrensel bir simülatör haline gelir. Çoğu küçük çocuk gün boyu yürümeye hazırdır. Bununla birlikte, annenin sırtı genellikle buna dayanmaz ve çocuğa desteksiz kendi başına yürümeyi nasıl öğreteceği sorusu ortaya çıkar.

Bu dönemde yürüyüşçüler bir kurtuluş gibi görünebilir. Elbette avantajları var - çocuk bağımsız hareket ediyor ve annenin elleri serbest kalıyor. Bununla birlikte, yürüteçler istismar edilmemelidir, çünkü çocuk onlara oturur ve sadece ayaklarıyla zemini iter. Yürümeyi öğrenmekten daha kolaydır ve yürümeyi öğrenmek uzun zaman alabilir.

Bir çocuğa kendi başına yürümeyi nasıl hızlı bir şekilde öğretirim?

Bebek desteğin yanında durduğunda, ona en sevdiği oyuncak veya lezzetli bir şey verin. Ancak öyle bir mesafede ki, destekten kopmak ve hedefe ulaşmak için en az bir adım atmak gerekiyordu. Bu yöntem, ikinci bir ebeveynin veya daha büyük bir çocuğun yardımını gerektirecektir. Bir yetişkin ayakta duran çocuğu arkadan koltuk altlarından desteklemelidir.

Annem onun önünde duruyor ve kollarını uzatıyor. Anneye ulaşmak için bebeğin kendisi arkadan destekten kurtularak birkaç adım atmalıdır.

Düşen çocuğu, korkmaması için almaya hazır olmalısınız.

Çocuğu, başarılarında şiddetle sevinerek yürümeye aktif olarak teşvik etmek gerekir. Övgü, daha fazla çaba için en etkili uyarıcıdır. Ve her şey anne ve babanın istediği kadar çabuk yolunda gitmezse üzülmeye gerek yok. Zamanla, bebek kesinlikle kendi başına yürümeye başlayacaktır. Sonunda, tek bir sağlıklı çocuk sonsuza kadar “kaydırıcı” olarak kalmadı, herkes er ya da geç yürümeye başladı.

Yorum bırak