Lactarius aquizonatus (Lactarius aquizonatus)

Sistematik:
  • Bölüm: Basidiomycota (Basidiomycetes)
  • Alt bölüm: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Sınıf: Agarikomycetes (Agaricomycetes)
  • Alt sınıf: belirsiz konumda
  • Sipariş: Russulales (Russulovye)
  • Aile: Russulaceae (Russula)
  • Cins: Lactarius (Sütlü)
  • Tip: Lactarius aquizonatus (Lactarius aquizonatus)

Sulu bölge süt otu (Lactarius aquizonatus) fotoğrafı ve açıklamasıAçıklama:

20 cm çapa kadar şapka, sarımsı bir renk tonu ile beyaz, hafif yapışkan, kenarları tüylü, sarılmış. Kapağın yüzeyinde, hafifçe görülebilen eşmerkezli hafif, sulu bölgeler vardır. Yaşla birlikte şapka huni şeklini alır.

Hamur elastik, yoğun, beyazdır, kırıldığında renk değiştirmez, belirli, çok hoş bir mantar kokusu ile. Sütlü meyve suyu beyazdır, çok yakıcıdır ve havada hemen sararır. Plakalar geniş, seyrek, gövdeye yapışık, beyaz veya krem, krem ​​renkli spor tozudur.

Sulu bölgeli mantarın bacağının uzunluğu yaklaşık 6 cm, kalınlığı yaklaşık 3 cm, hatta, güçlü, yetişkin mantarlarda içi boş, bacağın tüm yüzeyi sığ sarımsı çöküntülerle kaplıdır.

Çiftler:

Beyaz dal (lactarius pubescens) ile bazı benzerlikleri vardır, ancak çok daha büyüktür. Ayrıca beyaz sütlü suyu olmayan beyaz veya kuru bir süt mantarına (russula delica), genellikle daha büyük olan, keçe kapak yüzeyi ve beyaz sütlü meyve suyuna sahip bir kemana (lactarius vellereus) ve gerçek bir süt mantarına benziyor ( lactarius resimus) ki, görünüşe göre Leningrad Bölgesi topraklarında yetişmiyor... En önemli belirgin ayırt edici özelliği, şapkanın alt kısmında birbirine yapışık sararmış saçaktır. Tüm bu mantarların şartlı olarak yenilebilir olduğu ve Batı Avrupa'da mantar olarak kabul edildiği göz önüne alındığında, zehirli muadilleri yoktur.

Not:

Yenilebilirlik:

Yorum bırak