Hey büyük! (Selam dostum !). Evet… bugün gençler birbirlerine böyle merhaba diyebilirler. Ancak tüm genç kelimeler gibi, bir yetişkin tarafından söylendiğinde kulağa aynı gelmiyor. Tüm nesillere, kodlarına ve diline. Yetişkinlerin öğrenmeye çalışmasına gerek yok, ergenlerin sözlükte bilinmeyen bu terimleri kullanmayı sevdikleri şey, tam olarak kendilerini yetişkinlerden ayırmaktır.

Ergenlik bir geçiş ve inşa dönemidir. Yerleşik kurallara karşı derin bir isyan zamanıdır ve dil de bir istisna değildir. Ebeveynler bazen gençleri arkadaşlarıyla (arkadaşları, arkadaşları) konuşurken yabancı bir dil duymaktan endişe duyarlar, ancak bu dönemin geçeceğini çabucak göreceklerdir.

Genç, yetişkinlerin “yaşlılarından” öne çıkması için kasten belirsiz sözlerini kullanıyor. Böylece özel hayatlarını aile ilişkilerinden ayırmalarını sağlayan gizli bir lehçeleri vardır. En iyi ihtimalle sıvalı olan odaları gibi işlerine anne babaların karışması olası değildir: giriş yok, en kötü ihtimalle: bir kafatası.

Laurent Danon-Boileau'nun “Ergenlik, dil orada nasıl çalışır? », Bu dil, onun nesliyle ilişki kurmasını sağlayan yeni bir kimliğin parçasıdır. Yani onlara yönelik müzikler, filmler ve diziler aynı dili kullanıyor. Bu nedenle şarkıcı Aya Nakamura çok başarılı oldu. Dillerini icat eder ve kullanır. Djaja unvanını kim bilmiyor? Fransa'yı gezdi. Tıpkı birkaç yıl önce Michael Youn'un yazdığı "Mets ta cagoule" gibi.

Yeni kodları özümsemek için, gençlerin fark etmeden konuşmalarını duyabileceğiniz yerlere kendinizi kaptırmalısınız. Bir casus gibi. Yeni bir dil öğrenmek gibi, onu iyi telaffuz etmek için duymanız gerekir. Mahalle evleri, basketbol sahaları, liseden ya da üniversiteden mezun olmak, doğum günlerinde geciken bir kulak… Ve ayrıca televizyon, programlar, ergenlere yönelik uygulamalar, anlaşılması gereken temel kelimelere iyi bir genel bakış sunuyor.

Gözlerimizi devirmeden ve büyükanne ve büyükbabaların bariyerinin diğer tarafını geçmiş izlenimi vermeden, bu ifadelerin yaratıcılığı ve onları kullanmak için ilginç bir entelektüel jimnastik gerektirdiğini kabul etmeliyiz.

Ergen bu kelimeleri kullandığında, Fransızcanın kurallarını doğru bir şekilde özümserken, kelime ve seslerle oynamayı öğrenir. Rapçilerin dilsel oyun profesyonelleri olduğunu unutmayalım. Büyük hasta beden, Orelsan ve daha niceleri, kendi alanlarında söz söyleme virtüözleridir. Metinlerini diksiyon, telaffuz, ritim, noktalama üzerinde çalışmak için kullanabiliriz. Belki de gençler için klasiklerden daha motive edici.

İşte radyo dinlerken kolayca duyulabilecek bazı ifadeler:

Bazarder: Bir şeyden kurtulmak;

Bir gadji / bir gadjo: genç bir bayan ;

o zinda : bu kızın ne fiziksel ne de zihinsel olarak kendine ait hiçbir şeyi yok;

evet : hiçliktir;

bu kare : Bu harika ! ;

 $canını alır : zaman alır, sabırsızlık belirtisi;

Esnek kalır, sakin ol, bir tonda aşağı in;

veya DD : perakende satışlar;

ben bir arabayım : Çifte rezervasyonum var, zaman azalıyor;

Swagg'a sahip olun: tarz sahibi olmak, iyi giyimli olmak, iyi giyimli olmak;

Ken: sevişmek.

En iyi ve en komik şey doğrudan onlara sormaktır. Yetişkinlere, “atalarının” sahip olmadığı bir bilgiye sahip olduklarında, ergenlerin kendilerini kolayca “bu ne anlama geliyor” oyununa vereceklerini göstermekten gurur duyuyorum. Birlikte yenen yemek, sorgulayan ifadelere gülmek ve ebeveynlerin aynı yaşta kullandıkları eski ifadelerle karşılaştırmak için bir fırsat olabilir. Ergenler daha sonra duyulduklarını hissederler, ebeveynlerinin de “genç” olduğunu fark edebilirler.

Ama onlar gibi konuşmaya gerek yok. Bir yabancının ülkenin dilini konuşmaya çalışması gibi, onları güldürmek için birkaç ifade kullanmak her zaman güzeldir. Ancak o zaman yetişkin kendi kodlarını almak zorundadır çünkü o bu kuşağa ait değildir ve Fransız dilinin klasik kurallarını korumak ona kalmıştır.