Anksiyete bozuklukları için tedaviler (anksiyete, anksiyete)

Anksiyete bozuklukları için tedaviler (anksiyete, anksiyete)

Anksiyete bozukluklarının tedavisi ilaç ve/veya psikolojik müdahalelere dayalıdır. Her durumda, hastanın ihtiyaçlarına, semptomlarına ve ailesine ve sosyal durumuna göre uyarlanmış yeterli bir terapi oluşturmak için tıbbi bakım gereklidir.

Psikolojik bakım

Destek psikolojik anksiyete bozuklukları durumunda gereklidir.

Hatta bozuklukların ciddiyetine ve etkilenen kişinin beklentilerine bağlı olarak tek tedaviyi oluşturabilir veya farmakolojik tedavi ile ilişkilendirilebilir.

Bilişsel davranışçı terapi, sosyal fobi, panik bozukluk ve obsesif-kompulsif bozukluk dahil olmak üzere anksiyete bozukluklarının tedavisinde en çok çalışılan terapidir. Anksiyeteye neden olan ve sürdüren faktörlere odaklanarak ve hastaya kontrol için araçlar vererek, bu tür terapi genellikle sürdürülebilir bir şekilde (genel olarak 12 dakikalık 25 ila 45 seans) etkilidir. HAS'a göre, yapılandırılmış bilişsel ve davranışsal terapiler, ilaç tedavileri kadar etkilidir.

Farkındalık terapisi gibi diğer terapi türlerinin de klinik çalışmalarda etkili olduğu gösterilmiştir. Amaç, dikkatinizi şimdiki ana vermek ve bu ana odaklanmak ve böylece kaygınızı kontrol etmeyi öğrenmektir.

Anksiyetenin kökenini anlamak için analitik psikoterapi başlatılabilir, ancak semptomlar üzerindeki etkinliği daha yavaştır ve daha az tanınır.

farmakolojik yönetim

Semptomlar çok yoğunsa ve psikoterapi bunları kontrol altına almak için yeterli değilse (örneğin yaygın anksiyetede), ilaç tedavisi gerekli olabilir.

Bazı ilaçlar, özellikle kaygıya karşı etkinlikleriyle tanınır. anksiyolitikler (benzodiazepinler, buspirone, pregabalin) hızlı yolve bazı antidepresanlar, arka plan tedavisiyani seçici serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI'lar) ve serotonin ve norepinefrin geri alım inhibitörleri (SNRI'ler).

Bu ilaçlar, tedavinin başlangıcında kaygının kötüleşmesine neden olabilir ve bu nedenle yakın tıbbi gözetim gereklidir.

Risk nedeniyle benzodiazepinler geçici olarak reçete edilmelidir (ideal olarak 2 ila 3 haftayı geçmemelidir). Tedavinin hem başlatılması hem de kesilmesi doktor tarafından denetlenmelidir.

Pregabalin bağımlılık riski oluşturmadığından ve etkinliği anında olduğundan, bazen benzodiazepinlere tercih edilir.

Yorum bırak